Typem siedliska preferowanym przez jaszczurkę murową (Podarcis muralis) są skąpo porośnięte skaliste zbocza i ściany skalne. Żyje w grupach „rodzinnych” z jednym dominującym samcem, kilkoma mniejszymi samcami, samicami i młodymi. Samiec broni swojego terytorium i czasem o nie walczy, walczy również o samice. Wzrostowi populacji jaszczurki murowej sprzyja obecność nasypów drogowych i kolejowych, które również może zasiedlać.
Skóra gadów jest sucha i pokryta zrogowaciałym nabłonkiem chroniącym przed utratą wody umożliwiając im życie w ciepłych i bardzo suchych siedliskach, takich jak pustynie. Gatunkiem węża zamieszkującym skrajnie ciepłe, skaliste siedliska w południowej części Karpat (Góry Wschodnioserbskie i Karpaty Południowe w Rumunii) jest żmija nosoroga (Vipera ammodytes). Można ją łatwo rozpoznać po pojedynczym „rogu” na głowie. Jad tej żmii działa zarówno na układ nerwowy, jak i krwionośny ofiary. (Dla człowieka jej ukąszenie może być śmiertelne [przyp. red.]).