Większość karpackich porostów, poza kilkoma wyjątkami, nie jest w stanie rosnąć bezpośrednio w miejscach, które przez długi czas znajdują się pod wodą. Dlatego na terenach podmokłych nie znajdziemy zbyt wielu gatunków należących do tej grupy organizmów. Choć, jak pokazuje życie, wyjątek potwierdza regułę. Na skrajach torfowisk, gdzie zanikają przesuszone kępy torfowca, można znaleźć drobne różowawe owocniki w kształcie krążków należące do błończyka torfowcowego (Absconditella sphagnorum). Pomiędzy kępami, na bardziej suchym podłożu rosną chrobotki (Cladonia spp.). Skład gatunkowy może być bogatszy w podobnych miejscach na torfowiskach wysokich porośniętych kosodrzewiną (Pinus mugo). Spotkać tu można wtedy płucnicę islandzką (Cetraria islandica), czasznika modrozielonego (Icmadophila ericetorum) oraz różne gatunki chrobotków, takie jak chrobotek leśny (Cladonia arbuscula), chrobotek niekształtny (C. deformis) czy chrobotek C. sulphurina. Bardzo rzadkim gatunkiem jest chrobotek zgrubiały (C. incrassate), występujący w suchszych partiach torfowisk wysokich. W Karpatach Zachodnich rośnie w Polsce, natomiast na Słowacji jest uznany za wymarły. Można go również spotkać w Rumunii.